Kościół Wniebowstąpnia Pańskiego

W latach 30- tych XIX wieku wzniesiono w Wolsztynie szkołę ewangelicką i dwa sierocińce. Po II wojnie światowej, w maju 1945 roku parafia katolicka w Wolsztynie, zgodnie z administracyjnym zarządzeniem, przejęła dozór nad byłymi dobrami ewangelickimi. W maju 1945 roku ówczesny proboszcz fary ks. Ireneusz Gryczka dokonał poświęcenia dawnego zboru nadając budowli wezwanie Wniebowstąpienia Pańskiego i określając przynależność świątyni do wolsztyńskiej Fary jako jej kościoła sukursalnego. W święto Wniebowstąpienia Pańskiego /10. 05. 1945 r. / przeniesiono do kościoła Najświętszy Sakrament i odprawiono pierwszą mszę świętą. Po czterech latach, w 1949 roku, dozór parafii nad dobrami poewangelickimi został cofnięty i przekazany zarządowi miasta Wolsztyna. Kościół pozostał jednak we władaniu parafii.
We wnętrzu świątyni dokonywano większych i mniejszych remontów. Gruntowny remont przeprowadzono w 1956 roku. Wtedy to postanowiono także zmienić wystrój wnętrza. W miejsce dekoracji kasetonowej stropu wprowadzono malarstwo. Piękny iluzjonistyczny plafon, według projektu Edwarda Przymuszały z 1957 roku, wykonali dwaj malarze Franciszek i Bernard Wernerowie. Treścią przedstawienia jest odnowienie ślubów Na Jasnej Górze w ich 300 letnią rocznicę. Po odnowieniu wnętrze kościoła należy do najbardziej udanych powiązań protestanckiej architektury z katolickim wystrojem. W późniejszym okresie dokonywano drobnych prac. W 1974 roku ułożono nową posadzkę, w 1986 roku wyremontowano organy zbudowane w 1832 roku przez Ludwika Hartiga, królewskiego organmistrza pruskiego.

http://www.wolsztyn.poznan.opoka.org.pl