Jezioro Wolsztyńskie

Jezioro Wolsztyńskie jest jednym z jezior tzw. rynny wolsztyńskiej połączonych rzeką Dojcą. Powierzchnia jeziora wg IRŚ wynosi 124,2 ha przy wzniesieniu 59,8 m npm. Jest bardzo płytkie i charakteryzuje się płaskim, nie urozmaiconym dnem. Powoduje to, że pojemność misy jeziorowej jest stosunkowo mała. Głębokość maksymalna 3,6m, głębokość średnia 1,6 m, pojemność misy jeziorowej - 1840 tys m³. Wymiana wody w roku jest duża i wynosi 950%. Przez jezioro przepływa rzeka Dojca z przeciwległym położeniem dopływu i odpływu w części północnej i południowej. Ponadto wpada do niego kilka małych cieków. Zlewnia całkowita jeziora wynosi 193,5 km², a bezpośrednia 10,8 km². Jego południowe brzegi okolone są zabudową miejską i miejskimi terenami rekreacyjnymi. Po stronie wschodniej położona jest miejscowość Karpicko z przyległymi ośrodkami wypoczynkowymi. Biorąc pod uwagę ocenę przydatności na degradację zawartą w opracowaniu: Możliwości i uwarunkowania rekultywacji J. Wolsztyńskiego -Akademia Rolniczo -Techniczna w Olsztynie 1996 r. należy stwierdzić, że omawiane jezioro ma wyjątkowo niekorzystne warunki naturalne i jest bardzo podatne na wpływy z zewnątrz. Brzegi zachodzie są zabagnione; dookoła osłonięte jest wąskim pasem drzew wyrosłych w strefie zalewowej, a linia brzegowa na długości ok. 75% porośnięta jest roślinnością wynurzoną. W środkowej jego części znajduje się wyspa o powierzchni 1,3 ha. Jezioro należy do rybackiego typu liniowo - szczupakowego, prowadzona jest tu gospodarka rybacka. Przyczyną degradacji wód J. Wolsztyńskiego były wpływające przez wiele lat do niego nie oczyszczone ścieki bytowe oraz zanieczyszczenia wielkoobszarowe. Spowodowały nadmierne gromadzenie się związków fosforu, czego wynikiem jest nadmierna koncentracja chlorofilu a i suchej masy sestonu. Obecnie nie ma wyraźnych, punktowych źródeł zanieczyszczeń wód ładunkami biogennymi zdeponowanymi w osadach dennych. Jezioro Wolsztyńskie jest wszechstronnie przebadane ze względu na przystąpienie przez Urząd Miejski w Wolsztynie do prac rekultywacyjnych tego zbiornika.

Źródło: Elonora Mikołajczak, Przyroda Ziemi Wolsztyńskiej, Wolsztyn 2000.